Lucille Werner

Misschien ken je Lucille Werner wel van televisie. Lucille vindt dat iedereen evenveel waard is. Nick, Raimond, Kelly, Kim en Marc mochten haar een aantal vragen stellen.

Kelly: Heb je al een beperking sinds je geboorte?

Lucille: Ja. Toen ik werd geboren is er in mijn hoofd iets kapotgegaan, waardoor ik moeilijk loop. Toen ik het programma Lingo presenteerde wilden ze niet filmen dat ik van de ene naar de andere plek liep. Maar ik vind het juist belangrijk dat mensen dat zien. Jij mag er zijn, altijd! Zo leren we begrijpen dat we niet allemaal hetzelfde zijn.

Kelly: Accepteerden je collega’s je wel toen je het tv-programma Lingo presenteerde?

Lucille: Dat ging wel goed. Alleen was de finale op een andere plek in de studio. Ze twijfelden of ik daar wel naartoe kon lopen. Toen zeiden ze: we stoppen even met filmen, zodat je naar die andere plek kunt lopen. En als je dan op de finaleplek staat, zetten we de camera weer aan. Toen dacht ik: waarom zou ik niet mogen lopen? Dus toen zei ik dat ik gewoon wilde lopen in beeld. Iedereen mag gewoon zien hoe ik loop. Het is misschien wel heel belangrijk dat mensen dat zien. Dus het kwam gewoon op tv. Ik heb nog nooit zoveel post gekregen als toen. Sommigen vonden het eng om naar te kijken. Anderen snapten het niet goed. Of mensen vonden het zielig voor mij dat ik zo liep. En er waren mensen die het superstoer vonden dat ik liet zien hoe ik liep. En toen dacht ik: zoveel meningen zijn er dus in dit land! Blijkbaar is het bijzonder. Ik moet zorgen dat het gewoon wordt. Als ze het elke dag zien, raken ze eraan gewend. Dus ik zeg: laat jezelf zien! Jij mag er zijn, altijd! Ook al gaan dingen moeilijk, je moet je er nooit voor schamen. Maar vertel dan dat je iets moeilijk vindt. Want dan gaat iedereen eindelijk begrijpen dat we niet allemaal hetzelfde zijn. Als je dingen herhaalt, worden ze normaal en zijn ze niet meer vreemd. Het kan niet zo zijn dat mensen je afwijzen zonder te weten wie je bent en wat je kunt. Vroeger zeiden de artsen bijvoorbeeld tegen mijn ouders: dit meisje zal niet veel succes hebben. Ik vind dat mensen zoiets echt niet mogen zeggen zonder je te kennen. Het is niet aan anderen om te zeggen dat je iets wel of niet kunt bereiken. Doe de dingen die jij wilt doen!

Lucille: Kelly, is er iets wat jij moeilijk vindt?

Kelly: Soms wel. Ik heb voor verre afstanden een rolstoel. En soms kijken mensen je na. Mensen denken dan dat ik niks kan.

Lucille: Dat mag nooit een reden zijn dat je de straat niet op gaat. Dat moet je me echt beloven. Mensen hebben veel te snel vooroordelen. Laat zien dat mensen ongelijk hebben.

Kelly: Dat ga ik doen!

Raimond: Hoe oud was je toen je begon bij de televisie?

Lucille: Ik moest heel veel moeite doen om bij de televisie te komen werken. Ze wisten niet goed hoe ze dat moesten doen met iemand die anders loopt. Zou het de kijker afleiden als ze mij zouden zien lopen? Eerst begon ik achter de schermen, dus toen was ik nog niet te zien op de televisie. We moeten mensen met een beperking op televisie laten zien. En niet om te laten zien wat ze niet kunnen. Maar juist om wat ze wel kunnen. En daar werk ik aan mee. Marc: Je hebt ook mensen met een beperking die dat niet durven te zeggen.

Lucille: Dat vind ik heel erg. Ik zeg altijd tegen mensen die zich schamen: wij ALLEMAAL kunnen iets doen voor onze samenleving. We hebben elkaar knetterhard nodig. En juist onze verschillen zijn zo belangrijk. Die verschillen maken het ook zo leuk om met elkaar samen te leven. We leven met elkaar met al onze verschillen. En daar moeten we ontzettend blij mee zijn. Maar je moet ook zelf voelen dat je de moeite waard bent. Je hebt echt iets te geven aan de samenleving. Door hoe je denkt. Door hoe je naar dingen kijkt. Door hoe je verhalen vertelt.

Kim: Ik heb elk jaar een keukentafelgesprek met de gemeente. Ik snap niet waarom. Mijn ziekte gaat niet over.

Lucille: De gemeente wil graag weten of het beter of slechter met iemand gaat. Dan weten ze ook of hun hulp goed is. Je kunt het ook anders zien. De gemeente komt toch, dus vraag ze dan wat ze nog meer voor je kunnen doen. Heb je nog ergens anders hulp bij nodig? Zeg dat dan in die gesprekken. Verkiezingen Lucille: Ik wil een begrijpelijk verkiezingsboekje uitbrengen. De punten die belangrijk zijn, zijn best goed uit te leggen. Je mag bijvoorbeeld niemand meenemen het stemhokje in. Dat is iets dat eigenlijk verbeterd zou moeten worden. Wat ik heel erg belangrijk vind is dat iedereen mee kan doen. En dat iedereen begrijpt wat er wordt gezegd en geschreven. En dat je op internet bijvoorbeeld begrijpt wat je aan het zoeken bent. Dat de informatie makkelijk te vinden is voor iedereen. Ik vind dit echt het allerbelangrijkst: dat we allemaal mee kunnen doen. Kun je ergens niet aan meedoen? Dan is het belangrijk om dat te delen. Want pas dan kan daar iets aan veranderd worden. Dus praat erover met andere mensen. En laat dat dan ook aan mij weten. Als ik in de Tweede Kamer kom, ga ik mijn best ervoor doen dat jij wel mee kunt doen. Als je praat met de mensen waar het over gaat, begrijp je veel beter wat er met hen gebeurt.

Nick: Je zegt dat je het voor elkaar wilt krijgen dat er bijvoorbeeld begeleiding mee mag in het stemhokje.

Lucille: Ik vind dat je een boekje over de standpunten van een partij heel makkelijk simpel kunt maken. Ik vind dat alle partijen een boekje moeten maken dat iedereen kan begrijpen. Dan kun je beter kiezen op welke partij je zou willen stemmen. En je kunt er met anderen over praten, om zo beter die keus te maken. Daarna kun je je stem uitbrengen. Maar in het stemhokje krijg je dan zo’n enorme poster met zoveel namen! Ik vind dat dat anders moet. Als jij hebt gekozen op wie je wilt stemmen, vind ik dat je hulp moet kunnen krijgen in het stemhokje. Want anders gaat jouw stem misschien verloren.

Misschien is dat niet makkelijk te regelen. Want iemand anders kan je in het stemhokje misschien beïnvloeden. Maar ik vind echt dat we dat moeten oplossen. Als jij wilt stemmen, moet je dat ook kunnen doen. Je moet weten op wie je kunt stemmen. Dan moet het dus in begrijpelijke taal uitgelegd staan, zodat jij een keuze kunt maken. Als je niet stemt omdat de informatie te moeilijk is, vind ik dat echt erg. Want je hebt er recht op! Als jullie mij laten weten hoe het makkelijker wordt om te stemmen, help je mij.

Nick: Wat als mensen niet goed kunnen lezen?

Lucille: In Nederland zijn 2.5 miljoen mensen die niet goed kunnen lezen en schrijven. Dat komt omdat er op scholen niet meer zoveel aandacht is voor lezen. Dat moet beter. Voor hen is het helemaal fijner als de informatie begrijpelijk is. Ik kan soms wel een beetje boos worden dat dat nog niet goed geregeld is. Iedereen is geholpen met duidelijke taal. Als ik in de Tweede Kamer kom, wil ik iedereen laten weten hoe belangrijk toegankelijkheid is. Je moet ergens beginnen. We hebben 100.000 plaatsen in Nederland die openbaar zijn. Bijvoorbeeld restaurants of gemeentehuizen. Daar moet iedereen naartoe kunnen. Maar naar 20.000 daarvan kan niet iedereen toe. Ik vind het heel belangrijk om hieraan te werken. Na 4 jaar kan ik dan kijken hoeveel plaatsen verbeterd zijn.